Όχι

28η Οκτωβρίου: Οι Έλληνες αναμετρήθηκαν με την ευθύνη πράττοντας τα δύσκολα

Η 28η Οκτωβρίου δεν είναι απλά μια εθνική επέτειος. Είναι ένα ιστορικό γεγονός τεράστιας σημασίας για την ανθρωπότητα, που συμπύκνωσε τη θέληση του ελληνικού λαού για αντίσταση κατά του χιτλερισμού και του φασισμού.

Οι Έλληνες δεν πτοήθηκαν από την υπεροχή (ανθρώπων και μέσων) των κατακτητών, διότι αναμετρήθηκαν με την ευθύνη πράττοντας τα δύσκολα.

Κλείνουν σαράντα τρία χρόνια από την ίδρυση του μεγάλου δημοκρατικού κινήματος, που ευτύχησε να έχει ηγέτη τον Ανδρέα Παπανδρέου, που άλλαξε την Ελλάδα.
Σ' αυτό το μεγάλο δημοκρατικό κίνημα συναντήθηκαν οι γενιές της εθνικής αντίστασης, των ανένδοτων αγώνων, του 1-1-4, της αντιδικτατορικής αντίστασης, του Πολυτεχνείου.
Τα μηνύματά του επίκαιρα όσο ποτέ. Ναι στην Ευρώπη των λαών. Πρώτα η Ελλάδα. Με την Ελλάδα που αξίζει στην Ευρώπη που θέλουμε. Κοινωνία με ανάπτυξη. Αλληλεγγύη και Ανθρωπιά. Κύπρος ενιαία, κυρίαρχη, ανεξάρτητη και δημοκρατική.

Το να επιζητάς την αλλαγή σε ό,τι συνιστά παθογένεια σε κάθε επίπεδο της δημόσιας ζωής, είναι σίγουρο ότι θα σου προσφέρει βήματα δικαίωσης και αξίας στην πολιτική.
Όταν όμως ακυρώνεις παραδεδεγμένες αξίες, τότε αποδεικνύεις ότι δεν εμφορείσαι από σοφία στη λήψη πολιτικών αποφάσεων.
Πρόσφατο δείγμα η κατάργηση της αριστείας σχετικά με τον πρώτο ή πρώτη ως σημαιοφόρων στο δημοτικό σχολείο, ως δήθεν αναχρονιστικής πράξης και η αντικατάστασή της με κλήρωση.

Οι αποφάσεις τις Δικαιοσύνης δέχονται συχνά την κριτική της εκτελεστικής εξουσίας, καθώς και διαφωνίες από πρόσωπα, φορείς ή άλλες εξουσίες.
Είναι γεγονός, ότι οι κυβερνήσεις θέλουν να χειραγωγούν εν μέρει τις άλλες εξουσίες για να ασκούν ανεπηρέαστα την πολιτική τους και εν προκειμένω να μην αποτελεί η δικαστική εξουσία θεσμικό εμπόδιο, όπως τόνισε ο Πρωθυπουργός.
Δεν είναι τυχαίο, ότι ανώτατοι δικαστικοί λειτουργοί μετά τη συνταξιοδότησή τους από το δικαστικό σώμα, κατέλαβαν θέσεις ως πρόεδροι σε ανεξάρτητες αρχές και άλλους φορείς, πρακτική που πρέπει να αναθεωρηθεί.

Εφτά χρόνια μνημονίων και η κοινωνία βιώνει με τον πιο επώδυνο τρόπο τις πολιτικές που κατεδαφίζουν ο,τι προσδιορίζεται ως κοινωνικό κράτος, δικαιώματα και αξιοπρέπεια.
Από το δικαίωμα στην εργασία και την κατοικία που προστατεύεται από το Κράτος για να εξασφαλίζει την ηθική και υλική εξύψωση του πληθυσμού περάσαμε στην περίοδο της μεγάλης αβεβαιότητας, κατά την οποία κυριαρχούν οι ελαστικές μορφές εργασίας, η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, η μακροχρόνια ανεργία., πλειστηριασμοί, υπερφορολόγηση.

1η Μάη 1886. Τιμάμε τη μέρα εξέγερσης των εργατών του Σικάγο, που διεκδίκησαν το οκτάωρο και καλύτερες συνθήκες εργασίας.

8η Μαρτίου ημέρα μνήμης και αναστοχασμού για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον στο δικαίωμα για εργασία και αξιοπρεπή ζωή .
Γι αυτό το δικαίωμα ξεσηκώθηκαν οι εργάτριες του ιματισμού της Νέας Υόρκης στις 8 Μαρτίου του 1857 διεκδικώντας κοινωνική ασφάλιση , κατάργηση 16ωρου , καλύτερη αμοιβή .
Και τιμούμε την ημέρα αυτή για να μην ξεχνάμε ότι η ισότητα των φύλων είναι ο ακρογωνιαίος λίθος κάθε δημοκρατικής κοινωνίας που επιθυμεί την ειρήνη, την κοινωνική δικαιοσύνη και την προστασία των κοινωνικών δικαιωμάτων.

Η αξιολόγηση είναι στον αέρα και οι δανειστές επιμένουν να στραγγαλίζουν την κοινωνία με νέα επώδυνα μέτρα για να επιτευχθεί το πλεόνασμα του 3,5% για το οποίο υπήρξε και συμφωνία από το Μάιο του 2016, ο λεγόμενος «κόφτης».
Και αν η πολιτική και μάλιστα η αριστερή είναι η λειτουργία που συμβάλλει στο γενικό καλό, τότε η κυβέρνηση οφείλει να προχωρήσει σε εκείνες τις μεταρρυθμίσεις και πολιτικές, που υπηρετούν τις ανάγκες των πολιτών, κόντρα σε ο,τι κρατάει τη χώρα στην οπισθοδρόμηση και την υπανάπτυξη.